:56:08
Als de oorlog afgelopen is,
Ashley...
:56:11
Als de oorlog afgelopen is...
:56:19
Atlanta bad, terwijl de Yankees
overwinningen boekten.
:56:24
Het hoofd hooggeheven,
maar het hart zwaar.
:56:27
En de gewonden en vluchtelingen
stroomden Georgia binnen.
:56:32
En er was thuis 'n plek waar
een wilde pruimeboom stond.
:56:38
Vlakbij de kreek, weet u.
- Ja, ik weet het.
:56:43
M'n broer Jeff en ik gingen...
Ik heb toch over Jeff verteld?
:56:49
Ja toch, mevrouw? Vast wel.
:56:52
We weten niet waar Jeff nu is.
:56:56
We hebben niks meer van hem
gehoord.
:57:00
We moeten u temperaturen. Stop
dit in uw mond. Niet meer praten.
:57:06
Ik ben zo moe. Ik wil naar huis.
:57:10
Ben jij niet moe, Melanie?
- Nee, ik ben niet moe.
:57:15
Dit zou Ashley kunnen zijn.
:57:19
En er zijn alleen vreemden
om hem te troosten.
:57:22
Nee, ik ben niet moe. Ze zouden
allemaal Ashley kunnen zijn.
:57:40
Ik heb 'n uur op u zitten
wachten, Ms Wilkes.
:57:44
Val de dames niet lastig, sloerie.
- Niet met haar praten.
:57:48
Laat maar. Wie bent u?
:57:51
Belle Watling. U zult wel denken
dat ik hier niks te zoeken heb.
:57:55
Zegt u het nu maar.
:57:58
Ik kwam hier omdat ik
verpleegster ben.