2:36:03
Hij is dood.
2:36:14
Wie is daar?
- Ms Watling.
2:36:18
Komt u toch binnen.
- Nee, dat kan ik niet doen.
2:36:23
Komt u maar even bij mij
zitten.
2:36:32
Hoe kunnen we u ooit bedanken
voor uw goedheid?
2:36:36
Ik las in uw briefje dat u langs
wou komen. Bent u gek geworden?
2:36:43
Ik ben gekomen om te zeggen dat
u dat niet moet doen.
2:36:47
Ik ben... u bent...
Het zou niet gepast zijn.
2:36:52
Mag ik de vrouw die mijn man
heeft gered niet bedanken?
2:36:56
In deze stad bent u de enige
vrouw die aardig voor me is.
2:37:01
't Geld voor de kliniek, bedoel ik.
En vriendelijkheid vergeet ik niet.
2:37:06
't Zou vreselijk zijn als u weduwe
werd als uw man werd opgehangen.
2:37:11
En u heeft zo'n leuk zoontje. Ik
heb zelf ook een zoontje, dus...
2:37:17
O ja? Woont hij...
- Nee, hij woont niet in Atlanta.
2:37:23
Hij is hier nooit geweest.
Hij zit op kostschool.
2:37:27
Ik heb 'm sinds hij klein was
niet meer gezien.
2:37:32
Als Mrs Kennedy's man alleen
was geweest...
2:37:36
...had ik geen vinger
uitgestoken.
2:37:39
Ze is 'n koude vrouw. En dat rijdt
maar in d'r eentje door de stad...
2:37:44
Het is haar schuld dat haar man
dood is.
2:37:47
Zo moet u niet praten over mijn
schoonzus.
2:37:53
Weest u niet boos, Mrs Wilkes.
2:37:55
Ik was vergeten dat u haar graag
mag.
2:37:58
Maar ze is een heel ander slag
vrouw dan u.