This Property Is Condemned
podgląd.
wyświetla.
zakładek.
następnego.

:47:01
Jeśli nas kocha, na pewno wróci.
:47:04
A jeśli nie?
:47:07
Może przyjechać każdym pociągiem,
z paszportem do lepszego życia.

:47:13
Czy na to czekasz, Alva?
:47:18
Alva?
:47:21
Owen, czy wiesz, że po raz pierwszy
zwróciłeś się do mnie po imieniu?

:47:32
- Przyniosłem coca-colę!
- Nie chcę, by nas zobaczył.

:47:35
- Alva!
- Schowaj się!

:47:37
Lód się topi!
:47:40
Alva, gdzie jesteś?
:47:45
- Nie lepiej powiedzieć, by cię zostawił?
- Mama twierdzi...

:47:50
- To miły mężczyzna.
- Stary mężczyzna.

:47:52
Spóźnimy się.
:47:54
To samotny człowiek, który ma
chorą żonę. Nie chcę go zranić.

:47:59
- To nie byłoby miłe.
- Ani opłacalne.

:48:01
Gdzie jesteś?
:48:04
Nie rozumiem,
dlaczego jesteś taki okrutny.

:48:08
Mówię o wdzięczności
i o zwykłej grzeczności.

:48:12
Zwykłej grzeczności?
:48:14
Ten "stary mężczyzna"
jest dżentelmenem, który mnie docenia.

:48:19
Podarował mi dziś złotą bransoletkę
od ekskluzywnego jubilera w Chicago.

:48:24
A ty co dałaś w zamian
temu miłemu starcowi?

:48:27
Moje towarzystwo i uprzejmość!
To zwykłe i nieciekawe fakty.

:48:32
- To czyni go szczęśliwym.
- A ciebie czym czyni?

:48:37
To, że ludzie uważają mnie za piękną,
nie znaczy, że do nich należę.

:48:41
Jeśli uważasz się za piękną,
powinnaś decydować o sobie.

:48:45
Potrafię decydować o sobie.
:48:48
Nie potrzebuję jakiegoś mądrali,
by wytykał mi błędy.

:48:52
Pójdę z nim, bo tego chcę,
ponieważ traktuje mnie jak damę.

:48:56
- Ponieważ mama ci każe.
- To przyjemność.

:48:58
Nie jestem kotem, któremu się śni,
że jest człowiekiem. To prawda.


podgląd.
następnego.