1:31:11
Έλα, Κέιτ μου, πρέπει να πάμε
στο σπίτι του πατέρα σου,
1:31:15
Έστω ντυμένοι μ' αυτά
τα τίμια ταπεινά ρούχα.
1:31:18
Θα έχουμε περήφανα πουγγιά, ο νους
κι όχι τα στολίδια εμπλουτίζει το κορμί,
1:31:24
Και καθώς ο ήλιος βγαίνει,
μέσα απ' τα πιο σκοτεινά σύννεφα,
1:31:27
έτσι και η τιμή προβάλλει
μέσα απ' το πιο σεμνό ρούχο.
1:31:30
Είναι η κίσσα πιο πολύτιμη απ' τον
κορυδαλλό επειδή είναι πιο κομψή;
1:31:34
'Η μήπως είναι η οχιά πιο όμορφη
απ' το χέλι γιατί έχει ζωγραφιστό δέρμα;
1:31:39
Ούτε κι εσύ, καλή μου Κέιτ, γίνεσαι
χειρότερη μ' αυτή την ταπεινή φορεσιά.
1:31:45
Αν το θεωρείς αυτό ντροπή,
εμένα να κατηγορήσεις.
1:31:50
Γκρούμιε!
1:31:52
Κανόνισε εσύ να πληρώσεις το ράφτη.
1:32:06
Και τώρα...ας γλεντήσουμε.