1:12:01
't Was afschuwelijk.
-Natuurlijk.
1:12:04
Geweld is iets afschuwelijks.
1:12:07
Dat ondervond je nu.
1:12:08
Dat ondervind je lichaam.
1:12:10
lk begrijp alleen niet
dat ik me zo misselijk voelde.
1:12:13
lk was nog nooit misselijk.
lk voelde meestal het tegendeel.
1:12:16
Het zelf doen of er naar kijken,
ik voelde me prima.
1:12:20
Je voelde je ziek,
omdat je aan 't beter worden bent.
1:12:24
Zie je, als we gezond zijn
reageren we op die akeligheid. . .
1:12:27
met angst en walging.
1:12:29
Je bent gezond aan 't worden,
meer niet.
1:12:31
Morgen om deze tijd zul je
nog gezonder zijn.
1:13:25
Het was de volgende dag, broeders. . .
1:13:27
en ik had echt mijn best gedaan. . .
1:13:31
om als een brave knul
met hen mee te werken. . .
1:13:34
in een martelstoel. . .
1:13:36
terwijl de gemene scenes van ultra-
geweld op 't doek projecteerden. . .
1:13:41
maar niet op de geluidsband,
broeders. 't Enige geluid was muziek.
1:13:46
Doch in al m'n pijn
en misselijkheid. . .
1:13:48
merkte ik op welke muziek
het was. . .
1:13:53
Ludwig Von.
1:13:56
De Negende Symfonie.