:11:03
We leefden beiden voor die paar uren
dat we bij elkaar konden zijn...
:11:08
en de hele wereld
er niet meer toe deed.
:11:12
M'n maag knort.
:11:16
Daar is nog een oud ijsje.
Wil je dat?
:11:21
Dan eet iemand anders hem op.
-Ik vind het best.
:11:28
De kinderen in Korea eten zulk spul.
:11:32
Overdag dacht hij eraan hoe ik
er de vorige avond had uitgezien.
:11:37
Hoe ik door z'n haren had gestreken
en z'n lippen had aangeraakt.
:11:42
Hij wou met me sterven en ik
droomde van een leven in zijn armen.
:11:50
De enige fout die ik maakte,
was dat ik m'n zieke vis weggooide.
:11:55
Later nam ik een andere,
maar het bleef me dwarszitten.
:12:00
Hij was ziek. Je kon weinig doen.
-Dat zal wel niet, nee.
:12:04
Dus?
-Ik werd er bang van.
:12:10
Ik vertelde zoiets gerust aan Kit.
Hij maakte ook rare dingen mee.
:12:16
En zelf deed hij ook rare dingen.
:12:18
Hij vervalste z'n eigen
handtekening...
:12:21
zodat niemand documenten kon
vervalsen met zijn naam erop.
:12:29
En als hij 's nachts wakker lag...
:12:32
hoorde hij een geluid alsof iemand
een schelp tegen z'n oor hield.
:12:36
Soms zag hij me op hem aflopen
in een wit gewaad...
:12:40
en dan legde ik m'n koude hand
op z'n voorhoofd.
:12:52
Ging het zoals het hoort?
:12:58
Was dat dan alles?