1:58:14
Dan pakt Doyle de stola
van Mw. Van Schuyler.
1:58:18
Om het geluid te dempen
wikkelt hij het wapen erin
1:58:24
en schiet dan in zijn eigen been.
1:58:37
Hij verwijdert één van de
gebruikte kogels en gooit 'm weg.
1:58:42
Hij steekt er een nieuwe in. Mocht
het wapen worden gevonden,
1:58:47
dan is het alsof slechts
twee kogels werden afgevuurd.
1:59:04
Dan stopt hij het wapen in
de stola, samen met de zakdoek
1:59:08
en een marmeren asbak opdat
alles tot op de bodem zinkt.
1:59:12
Dan gooit hij
heel het boeltje in de Nijl.
1:59:16
Nu ligt hij op de sofa en duwt een
propere zakdoek tegen zijn been.
1:59:23
Ditmaal heeft hij werkelijk pijn.
1:59:34
Verbluffend, niet?
- Het is onmogelijk.
1:59:38
lk kan het amper geloven.
- Tuurlijk, het is onmogelijk.
1:59:42
Waarom zegt u dat?
U hoorde zelf zachte pasjes.
1:59:46
Wie had er reden om te lopen?
1:59:49
Ja, maar alles in een opwelling.
- Kolonel, het was geen opwelling.
1:59:55
Het was goed gepland.
- Door Doyle?
1:59:58
Oh, Doyle speelde het maar.
Zijn medeplichtige plande het.