:01:01
Richard zegt, Kudos.
:01:03
Wow, dat was... Je vond belangrijke
waarheid in die mise-en-scene.
:01:06
Yeah?
- Absoluut duidelijk, het gaat over Vietnam.
:01:08
Hij lijdt aan existentialisme...
:01:11
Het is maar wat je er zelf van vindt
:01:12
Richard, we hebben genoten van de voorstelling.
- Bedankt.
:01:16
Snapte je het?
- Ja, prima
:01:17
Ik spreek je later nog.
:01:26
Dit is, uhh...Oh sorry.
Ik weet uw naam niet.
:01:29
Pam? Dit is Shelley,
mijn vriendin.
:01:30
Hi. Hoe gaat het? Ik ben
Richard en ik heb dorst.
:01:32
Dus we spreken je later nog wel.
Bye-bye.
:01:36
Oh, Kijk daar eens...
Hi, Dan. Hoe gaat het?
:01:39
Kudos. Dat was een prima voorstelling.
Echt... absoluut...
:01:44
Ik ben bang dat ik niet weet...
- Mike Neeley. Chicago Alternative.
:01:46
Hey, Shelley, Ik moet met die
man praten, oke?
:01:52
Wat gebeurt er?
- Dit is voor jou, van ons allemaal.
:01:55
Hey. Shelley! Oh, bedankt.
Shelley, Kijk dit eens.
:01:59
Wat gebeurde hier?
Heeft iedereen dit getekend?
:02:00
Oh ja, iedereen heeft getekend.
- Oh, perfect. Dankjewel.
:02:04
Waar heb jij getekend?
- Binnenin.
:02:06
Goed, Ik heb een nieuwtje.
:02:08
Er was een vertegenwoordiger in
huis vanavond, en hij zei...
:02:11
...hij denkt dat deze voorstelling misschien
goed genoeg is voor Broadway.
:02:14
Ja, ik weet het.
:02:16
Laten we het hopen.
- Kom op. Voor iedereen een stuk cake.
:02:22
Penelope, prima!
:02:24
Okay. Nu, ik denk wat we hier moeten doen...
:02:29
Hier is het.
Laten we dit delen.
:02:32
Ik denk dat we het masker niet moeten aansnijden.
We bewaren die voor later.
:02:46
Kom naar me terug.
:02:59
Wie was zij?