1:10:00
Δε σημαίνει τίποτα.
Έτσι δεν είναι, Τζο;
1:10:07
Όχι, δε σημαίνει τίποτα.
1:10:16
-Θέλεις λίγο ακόμα κοτόπουλο, Ζακ;
-Όχι, ευχαριστώ.
1:10:22
Έφαγα πολύ.
Άλλη μία μπουκιά και θα σκάσω.
1:10:25
Κι εγώ έχω χορτάσει.
1:10:27
Ήταν το πιο ωραίο γεύμα
που έχω φάει εδώ και καιρό.
1:10:31
Πάμε, Ζακ. Ευχαριστώ, μαμά.
1:10:34
-Ευχαριστώ, Ζακ.
-Σας ευχαριστώ ξανά.
1:10:39
Άντε, τρώγε.
1:10:44
Θεέ μου!
1:10:46
Συγνώμη. Ντρέπομαι, Ζακ.
1:10:49
Δεν έπρεπε
να σ' είχα φέρει εδώ.
1:10:52
Δεν πειράζει. Ωραίο, τσάμπα γεύμα
και χαλαρωτικό δείπνο.
1:10:59
Αυτοί οι άνθρωποι είναι
πολύ κλειστοί. Σε λυπήθηκα.
1:11:03
Δε χρειάζεται. Το έχω συνηθίσει.
Είναι κληρονομικό.
1:11:07
Μετά πας για τη βασική εκπαίδευση
στην Πενσακόλα, έτσι;
1:11:12
Ναι, στην Πενσακόλα.
1:11:15
Και μετά στο Μπίβιλ, στο Τέξας
για να πετάξω τζετ.
1:11:22
Και μετά απ' αυτό,
δε σκέφτεσαι να...
1:11:25
εννοώ... τι θα κάνεις μετά;
1:11:29
Οικογένεια, παιδιά...
Δεν το σκέφτεσαι καθόλου;
1:11:34
Όχι.
1:11:37
-Εσύ αυτό σκέφτεσαι;
-Μερικές φορές.
1:11:41
Αν μπορούσα να βρω
μία καλύτερη δουλειά απ' αυτούς.
1:11:46
Και τι θα έκανες διαφορετικά;
1:11:48
Τα πάντα.
1:11:50
Πρώτον, θα παντρευόμουν
κάποιον που θ' αγαπούσα.
1:11:55
Γιατί η μαμά σου τον παντρεύτηκε,
αν δεν τον αγαπούσε;
1:11:59
Ο πραγματικός μου πατέρας
δεν ήθελε να την παντρευτεί.