:11:00
Καταλαβαίνω.
Απλά είχα την περιέργεια.
:11:05
'Ετσι ήμουν κι εγώ στην ηλικία σου.
:11:09
- 'Ετσι κατέληξα σ` αυτή τη δουλειά.
- Θα είναι υπέροχη.
:11:13
Είναι και απαίσια συγχρόνως.
:11:16
Λυπάμαι, Τζέφρει,
αλλά έτσι πρέπει να γίνει.
:11:19
Τέλος πάντων, ξέρω ότι καταλαβαίνεις.
:11:23
Βεβαίως.
:11:28
- Ευχαριστώ για την κάρτα στον μπαμπά.
- Παρακαλώ. Χάρηκα.
:11:31
Κι εγώ επίσης.
:11:37
- Τα χαιρετίσματά μου στη Σάντυ.
- Θα της τα δώσουμε.
:11:40
- Καληνύχτα. Τζέφρει.
- Καληνύχτα.
:11:55
Εσύ βρήκες το αυτί;
:12:16
Πώς το ξέρεις;
:12:22
Απλά το ξέρω.
:12:25
- Σε θυμάμαι απ` το σχολείο.
- Είσαι τελειόφοιτη;
:12:29
Ναι.
:12:30
- Πώς πάνε τα πράγματα εκεί;
- Απαίσια.
:12:32
- Δεν ξέρω. Βαρετά.
- Σάμπως είναι νέο αυτό;
:12:35
Και τι κάνεις τώρα λοιπόν;
:12:37
'Ηρθα απ` το κολέγιο.
Ο πατέρας μου είναι στο νοσοκομείο.
:12:40
- 'Ασχημο αυτό.
- Ναι.
:12:42
Τι ξέρεις για το αυτί;
:12:44
- Δεν είπε ο μπαμπάς να το ξεχάσεις;
- Εσύ το ανέφερες πρώτη.
:12:48
Ξέρεις τίποτα;
:12:49
'Οχι πολλά. Ακούω διάφορα
από δω κι από κει.
:12:53
Ναι;
:12:55
- Το δωμάτιο είναι πάνω απ` το γραφείο.
- Το γραφείο του πατέρα σου;
:12:59
- 'Ετσι άκουσα κάτι για το αυτί.
- Και;