1:09:01
Wczoraj wieczorem zadzwonił David.
Chce, żebym poszła z nim do opery.
1:09:06
- Nie wiedziałam, co powiedzieć.
- Chyba żartujesz.
1:09:09
Zadzwonił późnym wieczorem.
1:09:12
Bardzo mnie to dziwi.
1:09:15
Chciał, żebym z nim poszła na Rigoletta.
1:09:18
- Zgodziłaś się?
- Nie wiedziałam, co powiedzieć.
1:09:21
Odmówiłam, ale nalegał.
1:09:23
Powiedział, że był raz z tobą,
a teraz chciał mnie zaprosić.
1:09:29
- Ale ja się z nim spotykam.
- Wiem. Powiedziałam to.
1:09:31
A on na to, że bardzo mu
na tym wyjściu zależy.
1:09:37
Nie wiem, co powiedzieć.
1:09:41
To tylko wieczór w operze.
Czy miałam się nie zgodzić?
1:09:49
Wielki krok.
1:09:53
Dlaczego sądzisz, że
chciałbyś przejść na katolicyzm?
1:09:56
Muszę w coś uwierzyć,
bo inaczej życie jest bez sensu.
1:10:00
Rozumiem. Ale dlaczego
wybrałeś wiarę katolicką?
1:10:07
To piękna religia.
Jest silna i dobrze zorganizowana.
1:10:12
Chodzi mi o akcję przeciw modlitwie w
szkołach, proaborcyjną i antynuklearną.
1:10:16
Nie wierzysz w Boga?
1:10:18
Nie, ale chciałbym. Zacznę
malować pisanki, jeśli to pomoże.
1:10:23
Potrzebuję potwierdzenia. Dowodu.
1:10:26
Jeśli nie mogę wierzyć w Boga,
to życie nic nie jest warte.
1:10:30
- To oznacza wielki krok.
- Czy ksiądz może mi pomóc?
1:10:36
Nie rozumiem.
Myślałem, że się ucieszycie.
1:10:39
- Z czego mamy się cieszyć?
- Dawniej nigdy nie myślałem o Bogu.
1:10:42
- Teraz zacząłem.
- Dlaczego nie zwracasz się do swoich?
1:10:46
Bo ze swoimi jestem na bakier.
Potrzebuję dramatycznej zmiany.
1:10:51
- Zaczniesz wierzyć w Jezusa Chrystusa?
- Spróbuję.
1:10:55
- Ale wychowaliśmy cię jako żyda?
- Dlatego, że się takim urodziłem...
1:10:58
- Mogę podejmować własne decyzje.
- Ale dlaczego Jezus Chrystus?