:42:02
Czasem zdaje mi
się, że ona żyje.
:42:06
Gdzieś daleko stąd.
Jest bardzo szczęśliwa.
:42:11
A potem, muszę
zadecydować.
:42:14
Albo pozwolić jej żyć
i niczego się nie dowiedzieć,
:42:21
albo pozwolić jej umrzeć
i odkryć co się stało.
:42:29
I... pozwalam jej umrzeć.
:42:32
Nie czuję, żebym
była częścią tego.
:42:45
W czym mogę służyć?
:42:47
Dzień dobry.
Poproszę szklankę wody.
:42:49
Szklankę wody, służę.
:42:51
Przepraszam.
:42:53
- Zna pan pana Montmejean?
- Tak, to ja.
:42:58
- Co?
- Ja nazywam się Montmejean.
:43:03
- Ach, w porządku... Dziękuję.
- Szklanka wody.
:43:06
Chciałbym się z tobą zobaczyć,
13 września, 15:00.
:43:09
Kawiarnia Beaux Arts w Nimes.
:43:12
Montmejean.