:10:14
We hebben 't er bijna op zitten.
- Nog lang niet.
:10:18
Nog 'n maand en we zijn hier weg.
Dan lopen we zo de jungle uit.
:10:26
Als ze me op 't vliegtuig zetten,
dan zit 't er bijna op.
:10:31
En je zal zien dat hij neerstort.
:10:35
Stel je voor. Overleef je Vietnam
en dan kom je om bij 'n vliegramp.
:10:41
Als je dit overleeft,
ben je onsterfelijk.
:10:46
Hoelang zit je hier al ?
- Drie weken.
:10:50
Ik heb met je te doen, hoor.
:10:53
Wordt 't niet eens tijd om op te
houden die spleetogen te naaien ?
:10:59
Straks zitten we doodziek thuis.
- Mij 'n zorg.
:11:05
Ach ja, Vietnam. Eerst weet je van
niks en op 't eind laat 't je koud.
:11:10
Ik bedoel, je gaat krom denken.
:11:15
Je gaat kapot aan onwetendheid
of aan onverschilligheid.
:11:21
Ik ben niet onverschillig.
- Weet ik. Maar 't is zo krom.
:11:29
Clark...
:11:31
Jij, Hatcher en Eriksson.
Verspreiden.
:11:35
Ogen open. En niet verdwalen.
:11:38
Kom mee, Brownie.
:11:56
Chocola. Lekker.
Neem maar een flinke hap.