1:39:00
Ik ben het: Sherman.
1:39:16
Ik moet je spreken. Kun je even komen?
1:39:26
Gecondoleerd.
1:39:28
Wat doe jij hier?
-Ik moest je spreken.
1:39:32
Dat heb je blijkbaar ook al
met de kranten gedaan.
1:39:36
Dat is niet mijn werk.
Wij wilden jouw naam ook niet noemen.
1:39:42
Maria, je moet me helpen.
1:39:45
Hoe kan ik je helpen dan?
-Het is een raar verzoek, maar...
1:39:49
...je zou de politie kunnen
vertellen wat er echt gebeurd is.
1:39:56
Sherman, je bent zo'n lieverd.
1:39:59
Ik denk dat niemand precies weet
wat er toen gebeurd is. Niet meer.
1:40:12
Begrafenissen hebben altijd
zoiets vreselijks stimulerends.
1:40:17
M'n slipje is de hele ochtend al nat.
1:40:23
Maria, hou op.
-Wat heb jij? Wat sta je raar.
1:40:27
Wat heb je daar op je rug?
1:40:30
Dat stuk metaal.
-Da's de gesp van m'n riem.
1:40:33
Dat kan niet op je rug.
Hier is iets raars aan de hand.
1:40:38
Je verstopt iets op je lichaam.
Ik wil zien wat het is.
1:40:44
Een microfoontje? Een afluisterapparaat.
1:40:51
Gore, oneerlijke klootzak.
1:40:54
Ik wilde dit niet, maar je liet me geen keus.