:51:04
Grutjes.
:51:16
Suite 1110 alstublieft.
Helen ? Met mij, Ernest Menville.
:51:21
Ik heb het gedaan. Ik duwde haar
van de trap. Ze is hartstikke dood.
:51:27
Ze zei de meest afschuwelijke dingen
en ik kon me niet meer inhouden.
:51:32
We zijn vrij. Ik ben bang voor de hel.
Haar nek is gebroken, ze is dood.
:51:39
Welk deel van ons plan
had je verkeerd begrepen ?
:51:42
We hebben 't 3 keer doorgenomen.
Drie keer, Ernest.
:51:47
Je snapt 't niet. Het was 'n ongeluk.
Zo ziet het er tenminste uit.
:51:53
- Ik heb jou meteen gebeld.
- Ernest, arme schat.
:51:59
Denk je niet dat de politie 't gek
vindt, dat je mij eerst belt ?
:52:05
- O God... je hebt gelijk.
- Natuurlijk heb ik gelijk.
:52:10
- Zal ik nu bellen ?
- Nee, eerst afspreken wat je zegt.
:52:16
- Nou ?
- Ik denk na.
:52:20
- Ik heb 't. Waar is het lijk ?
- Onderaan de trap.
:52:24
Laat haar liggen. Bel de politie.
:52:28
Zeg dat je mij aan de telefoon had
en een afschuwelijke kreet hoorde.
:52:32
- Je keek om en zag haar vallen.
- Goed. Perfect.
:52:36
Hou je vast aan dat verhaal, want
ze vragen 't na bij de telefoon.
:52:41
Kunnen ze bewijzen dat de dood
intrad voor het telefoongesprek ?
:52:46
Nee, het is heel moeilijk het precieze
tijdstip van sterven te bepalen.
:52:49
- Het is geen exacte we...
- Ernest. Ernest !
:52:54
Je duwde mij van de trap af.