1:17:05
Zo zie ik het niet.
1:17:08
Niet meer.
1:17:10
Want het gaat niet goed.
1:17:13
We hebben zoveel problemen
dat we ze niet onder ogen willen zien.
1:17:16
Het wordt één grote kakofonie...
1:17:20
zodat we onszelf niet meer
kunnen horen denken.
1:17:23
Maar dat is niet 't ergste.
1:17:25
't Ergste is...
1:17:28
dat we denken
dat we er niets aan kunnen doen.
1:17:32
En dat is tragisch...
1:17:34
want dat kunnen we wel.
1:17:38
We weten alleen niet
waar we moeten beginnen.
1:17:42
Maar ik heb een idee...
1:17:44
waar we mee kunnen beginnen.
1:17:49
Vanaf vandaag...
1:17:52
is de regering verantwoordelijk...
1:17:56
voor het vinden van een baan
voor iedereen die wil werken.
1:18:03
Heeft u wel eens de blik gezien
van iemand...
1:18:06
als hij eindelijk een baan vindt?
1:18:09
Dat heb ik wel 's gezien.
1:18:12
Ze zien eruit alsof ze kunnen vliegen.
1:18:14
Het gaat niet om geld.
Het gaat om in de spiegel kijken...
1:18:19
en weten dat je je dag nuttig hebt besteed.
1:18:22
Als één iemand zich zo gaat voelen,
en dan nog één...
1:18:26
dan lijken die andere problemen niet zo...
1:18:31
onoplosbaar.
1:18:39
Je weet niet wat je kunt, tot je...
1:18:42
't daadwerkelijk probeert.
1:18:53
Dat was het. En nu aan het werk. Dank u.
1:18:59
Dank u, meneer de president.