1:09:26
20 Απριλίου 1918,
Αγαπητέ Τρίσταν,,,
1:09:30
`Εχουν περάσει μήνες
κι ούτε λέξη,
1:09:35
Ξέρω ότι ζεις, `Ηρθε ένα δέμα
κουρελιασμένο από τη Νέα Γουινέα.
1:09:41
`Ηταν γεμάτο περίεργα γράμματα,
Μέσα είχε ένα ντόπιο βραχιόλι,
1:09:48
Για μένα, υποθέτω ,,,
`Ισωςκαι όχι,
1:09:53
Σε νοιάζει ακόμα να μάθεις νέα μας;
1:09:57
Οι τιμές των μοσχαριών πέφτουν,
Ο χειμώνας φαίνεται ατελείωτος,
1:10:05
Γιατί δεν γράφεις;
1:10:09
Δεν θα ξαναγυρίσεις ποτέ,
και φοβάσαι να μου το πεις;
1:10:16
Ο Άλφρεντ συνεχίζει να τα πάει καλά,
1:10:20
Οι επιχειρήσεις του επεκτάθηκαν
στο Σικάγο και την Ουάσινγκτον,
1:10:27
Θέλει να στείλει τηνΙζαμπέλ Δύο
στο σχολείο, αλλά αυτή δεν φεύγει,
1:10:33
Νομίζω ότι κι αυτή εσένα περιμένει,
1:10:37
Δενέχω πού να στείλω αυτό το γράμμα,
1:10:41
Και δεν έχω κανένα λόγο να πιστεύω
ότι θέλεις να το λάβεις,
1:10:50
Για τον εαυτό μου το γράφω και μόνο,
1:10:54
Θα το κρύψω μαζίμε όλα τ'άλλα
που δεν είπαμε και δεν κάναμε ποτέ,