1:14:03
Ali voor wat ie dan ook gedaan had,
1:14:05
ik waarschijnlijk omdat ik dat jaar
een goed stuk in Esquire had,
1:14:08
zo'n 25 van ons, eregasten.
1:14:11
Ik was er met mijn vrouw,
en we zagen Ali,
1:14:13
en we praatten met 'm, hij had
niet vriendelijker kunnen zijn.
1:14:18
Ik herinner me dat ik 62 was,
want hij zei: "Hoe oud ben je nu?"
1:14:21
Ik zei: "62", en hij: "0h," net
zoals toen we aan het joggen waren,
1:14:25
"0h, ik hoop dat ik zo jong als jij
zal zijn op m'n 62ste", en zo verder.
1:14:30
Ik was zo geflatteerd en ijdel,
weet je, ik ben net een hond.
1:14:34
Wat moest ik doen?
Ik moest plassen, en dat deed ik.
1:14:37
Ik ging en zodra ik weg was
keerde hij zich tot mijn vrouw,
1:14:41
die veel jonger is dan ik,
en hij keek haar hard aan en zei:
1:14:45
"Ben je nog steeds met die ouwe man?"
1:14:49
En voor mij zal dat altijd...
Dat is Ali.
1:14:53
Je houdt zelfs van 'm
als je 'm de rug toekeert.
1:14:56
Ik hoorde hem ooit de klas van
Harvard Senior toespreken.
1:15:02
Hij gaf een buitengewone speech,
je weet dat ie dyslectisch was,
1:15:06
en hij keek naar het papier en zei:
1:15:08
"Wat betekent dit woord?"
En ik zei: "Appendicitis."
1:15:11
En hij: "Hoe kom je bij een woord
als appendicitis? 't Is zo lang."
1:15:16
Hier was ie een lezing aan 't houden,
1:15:18
Senior-class-day met zo'n
1.000, 2.000 Harvard-studenten,
1:15:23
en...hij had
kleine kaartjes voor zich.
1:15:26
Hij gaf een prachtige speech
over dat hij niet de kans had gehad,
1:15:31
maar zij wel, en dat ze die moesten
gebruiken om de wereld te verbeteren.
1:15:35
't Was roerend en grappig en een
storm van bewondering aan het eind.
1:15:39
En toen schreeuwde iemand:
"Doe een gedicht!"
1:15:42
En iedereen werd stil.
1:15:45
't Kortste gedicht
volgens Bartlett's Quotations heet;
1:15:50
"0ver de oudheid van microben"
en het gedicht is; "Adam had ze."
1:15:54
Aardig kort.
1:15:55
Muhammad Ali's gedicht was;
"Ik, wij."