Amistad
prev.
play.
mark.
next.

:38:02
Κι οι τρεις είναι ηλίθιοι.
:38:05
Τι είπε;
:38:07
Να, είπε ότι πρέπει να φύγουν.
:38:17
Χειραφέτηση! Αυτό θέλει ο Θεός.
:38:19
Δεν μπορεί ν'αποτελεί ιδιοκτησία
ένας άλλος άνθρωπος.

:38:22
-Φονιάδες των λευκών!
-Η δουλεία είναι τυραννία!

:38:26
Να πάλι αυτοί οι θλιμμένοι.
:38:34
Ο Θεός να σ'ευλογεί.
:38:36
Δε φοβάμαι
ούτ'εσένα ούτε τα μάγια σου.

:38:39
Βάλε το χέρι σου στο Ευαγγέλιο
κι εγώ θα προσευχηθώ για σένα.

:38:45
Είναι άνθρωποι, όχι ζώα.
:38:49
Η δουλεία
θα καταστρέψει τη χώρα.

:38:56
Μέσα στη σιγαλιά της νύχτας...
:38:58
καθώς οι Ισπανοί
κοιμόντουσαν μετά την προσευχή...

:39:05
οι άγριοι έσπασαν τα δεσμά τους...
:39:09
και σύρθηκαν
στο κατάστρωμα σαν θηρία.

:39:13
'Ορμησαν στο ανυποψίαστο πλήρωμα
με σπαθιά και μαχαίρια.

:39:18
Δεν μπορώ να τονίσω αρκετά
την αγριότητα τους.

:39:21
Ποιος λες να'ναι αυτός;
:39:24
Δεν τους ικανοποίησε
ο θάνατος των θυμάτων τους...

:39:28
και γι'αυτό ακρωτηρίασαν
τουλάχιστον ένα.

:39:30
-Κι αυτός;
-'Εναν απλό μάγειρα. 'Εναν κρεολό.

:39:34
-'Εναν δικό τους.
-Δικός τους μάλλον.

:39:37
Αν δεν ήταν
οι κύριοι Ρουίζ και Μοντές...

:39:40
που οδήγησαν
το 'Αμισταντ σ'αυτές τις ακτές...

:39:42
με κίνδυνο της ζωής τους...
:39:45
δε θα μαθαίναμε ποτέ γι'αυτή
τη σφαγή, την αιματοχυσία.

:39:49
Αν δεν ήταν τόσο θαρραλέοι,
αυτοί οι κακούργοι θα ξέφευγαν.

:39:54
'Ομως δεν ξέφυγαν.

prev.
next.