:48:02
Σαν μπήκαν όλα μέσα...
:48:05
η πόρτα στη βουνοπλαγιά
σφάλισε σφιχτά.
:48:10
Είπα όλα;
:48:13
'Οχι, ένα ήτανε κουτσό.
:48:16
Kι έμεινε πίσω.
:48:20
Χρόνια μετά, αν τον
ρωτούσες για τη θλίψη του...
:48:24
σου απαντούσε...
:48:28
Πλήττω στην πόλη μας
αφότου έφυγαν οι φίλοι μου.
:48:31
Πώς να ξεχάσω
ότι στερήθηκα...
:48:34
τη Χώρα των θαυμάτων
που θα δουν...
:48:37
όπως μου υποσχέθηκε
ο Αυλητής;
:48:42
Μας οδηγούσε,είχε πει,
στη γη της ευτυχίας...
:48:46
δίπλα στην πόλη
και κοντά εκεί...
:48:52
που αναβλύζαν τα νερά
και φύτρωναν τα δέντρα...
:48:57
και τα λουλούδια φόραγαν
τη λαμπερή τους όψη...
:49:02
και όλα ήταν
άγνωστα και νέα.
:49:25
'Οταν έφτασα στο τέλος
της οδού Μπάρτλετ Χιλ...
:49:29
είχα πάρει
τα μισά παιδιά.
:49:33
Είχα είκοσι...
:49:36
όχι, είκοσι δύο παιδιά.
:49:41
Πήγαιναν στις στάσεις
τους στον κεντρικό δρόμο...
:49:45
από μικρότερους δρόμους
και στενά που έβγαιναν εκεί.
:49:52
Μικρές ζωηρές παρέες τριών,
τεσσάρων παιδιών.
:49:58
Σαν μούρα που
περίμεναν να τα μαζέψεις.