:02:15
Wie hem liefhad, spreekt niet meer over
Wade. Alsof hij nooit heeft bestaan.
:02:21
Door dit verhaal te vertellen
en de stilte te doorbreken,
:02:25
vertel ik ook mijn eigen verhaal.
:02:28
Al wat van enig belang is,
alles waarom ik dit verhaal vertel,
:02:33
gebeurde tijdens een jachtseizoen
in een stadje in New Hampshire,
:02:37
waar Wade opgroeide, net als ik.
:02:41
Op een avond gebeurde er iets
:02:43
en mijn band met Wade werd anders
dan hij was sinds mijn kindertijd.
:02:48
De verandering zit in Wade zijn stem
tijdens 'n telefoongesprek na Halloween.
:02:53
Het was iets wat ik niet kende.
:02:56
Stel je voor: rond achten,
op de avond van Halloween,
:02:59
komt een lichtblauwe Plymouth
van de politie aangereden.
:03:03
Een man met een politiejasje
zit achter het stuur.
:03:07
Naast hem zit een kind,
:03:09
een meisje
met een tijgermasker op haar gezicht.
:03:20
Ik moest je kostuum oppikken
en daarna had je honger.
:03:24
Wie zijn schuld is het dan wel ?
Jij bent de baas, pap.
:03:32
Kijk, die kinderen bellen nog aan.
Zij zijn nog op pad.
:03:35
Dat zijn de Hoyts.
- Maakt niks uit. Ze zijn op pad.
:03:40
Je ziet toch ook wel dat het laat is.
:03:43
De Hoyts werken zich maar in de nesten.
:03:47
Kijk, ze hebben die brievenbus
vol scheerschuim gespoten.
:03:51
Waarom doen ze dat ?
- Doen ze wat ?
:03:54
Je weet wel.
- Dingen kapotmaken ?
:03:56
Ja. Het is stom.
:03:58
Tja. Omdat ze stom zijn.