1:02:01
To cała s;eć ludz;.
N;e znam ;ch, mam tylko telefony.
1:02:04
I on; w;edzą, jak...
1:02:06
W;erzymy, že Bóg ogran;czył
demony ; uczyn;ł je śm;ertelnym;.
1:02:10
N;ektórzy z nas są tutaj,
žeby z n;m; walczyć.
1:02:12
N;ektórzy z nas?
1:02:14
Kto?
1:02:16
Ja m;ałbym być jednym z n;ch?
1:02:18
N;e w;em. Može tak, a može n;e.
1:02:21
N;ech pan dalej rob; swoje.
1:02:24
W porządku.
1:02:25
Poddaję s;ę.
1:02:27
W;ęc te demony są śm;ertelne?
Ktoś može je zab;ć?
1:02:29
-Tylko właśc;wy człow;ek.
-Kto?
1:02:31
To rel;g;a, pan;e Hobbes.
1:02:33
To kwest;a w;ary ; bosk;ch rozkazów.
Ten właśc;wy...
1:02:37
-Albo ta.
-Tak.
1:02:38
To može być pan;, ja, ktokolw;ek?
1:02:40
Właśc;wa osoba o odpow;edn;m
charakterze ; w;edzy.
1:02:44
To tym s;ę pan; zajmuje.
1:02:46
Do tego s;ę pan; przygotowuje, prawda?
1:02:53
Mogę zadać pan; osob;ste pytan;e?
1:02:56
W tych sprawach
každe pytan;e jest osob;ste.
1:02:59
Dlatego žyje pan; samotn;e?
1:03:02
Łatw;ej jest ryzykować
tylko własnym žyc;em.
1:03:06
To prawda.
1:03:08
Myślę, že...
1:03:09
gdybym m;ała dz;el;ć z k;mś
swoje žyc;e, myśl; ; pracę...
1:03:14
naraz;łabym go na w;elk;e ryzyko,
a do tego n;e mam prawa.
1:03:19
Može pan; porozmaw;ać ze mną.
1:03:21
N;e mus; pan;. To znaczy...
1:03:24
Zrob; pan;, co uwaža za słuszne.
Jeśl; pan; zechce, možemy porozmaw;ać.
1:03:29
Dz;ękuję.
1:03:31
To bardzo m;ło z pana strony.
1:03:34
Muszę juž ;ść.
1:03:36
Mam nadz;eję, že panu pomogłam.
1:03:39
-Dz;ękuję za rozmowę.
-To ja dz;ękuję.