:14:01
Tak...
:14:09
Wiem, jak to jest,
stracić ukochaną osobę.
:14:15
Córkę. Dawno temu.
:14:21
Gdy na ciebie patrzę, przypominam
sobie, jak to jest być ojcem.
:14:29
- Twoja matka byłaby z ciebie dumna.
- Dziękuję.
:14:37
Muszę cię o coś spytać...
Czy spotkaliśmy się już kiedyś?
:14:42
Nie, dlaczego tak myślisz?
:14:46
To dziwne...
Twój głos wydaje się taki znajomy.
:14:51
Ostatni raz, gdy byłem w Hiszpanii,
ciebie nie było jeszcze na świecie.
:14:57
Oczywiście.
To niezwykle przyjemny głos.
:15:04
Dziękuję.
:15:07
- Do widzenia, Bernardo.
- Do widzenia...
:15:15
Eleno.
:15:31
Wiesz, że lndianie Compa
jedli mięso swych wrogów?
:15:40
Najbardziej cenili ich oczy.
:15:46
Móc spojrzeć na świat oczami wroga,
to cenna umiejętność.
:15:56
Gdzie się podziały moje maniery?
Czy się Pan czegoś napije?