:11:02
Wystarczy mi paru Sylwestrów.
:11:04
Zobacz, co spryciarz zrobił.
:11:06
Staramy się utrzymać
laboratorium w sekrecie.
:11:10
Nie sądzono,
że dziecko może stąd uciec.
:11:13
Spójrz, jaki piękny świat
stworzyliśmy dla naszych bobasów.
:11:18
Czemu ktoś miałby stąd uciekać?
:11:20
Nasz uciekinier na pewno
planuje już kolejną eskapadę.
:11:32
Cześć, Sylwester.
:11:35
- Co on buduje?
- Nie wiem.
:11:37
Buduje nadzwyczajne rzeczy.
:11:39
Do różnych nadzwyczajnych celów.
:11:42
Spójrz na to skupienie.
:11:44
Nie ma takiego drugiego.
:11:46
Może tylko jedno.
:11:48
Jego brat Whit?
:11:51
Whit!
:11:54
SOS!
:11:56
Gdzie jesteś, pomocniku?
:11:58
Podaj mi klucz. Szybko.
:12:00
Pośpiesz się!
:12:06
Mamo!
:12:11
Mamusiu!
:12:14
Posłuchaj.
:12:15
To nie ten klucz!
:12:17
Pomocnik numer 1 jest zwolniony.
:12:23
Co to za straszny hałas?
:12:27
Hałas dla nas.
:12:28
Komputery analizują
każdą konfigurację.
:12:31
To, co słyszymy jako hałas,
może być arcydziełem.
:12:35
To komputerowa interpretacja
muzyki Bazyla.
:12:41
Niezwykłe.
:12:42
Jest równie skomplikowana,
co Haydn czy Beethoven.
:12:46
W takim razie...
:12:47
to, co słyszymy jako gaworzenie
bobasów, może być rozmową.
:12:52
Właśnie. A spójrz na to.
Piszące dziecko? Nie.
:12:57
Dogłębna analiza...
:12:58
dowiodła,
że jest to pismo klinowe.