:29:00
De president is op de televisie.
:29:04
Als hij zegt dat de oorlog voorbij
is, kan je hem geloven.
:29:11
Vandaag om 1230 uur,
23 januari 1973...
:29:18
Wat is er aan de hand ?
:29:21
Ik blijf leven.
:29:23
Ze halen iedereen uit Vietnam.
De oorlog is voorbij.
:29:26
Niet te geloven.
:29:29
Ze baalt omdat ze nu
geen enig kind wordt.
:29:34
Hou op, Larry.
:29:37
Ik mag dit niet zeggen...
:29:40
... maar Arlene en ik hebben
de president hierom gevraagd.
:29:44
We hadden medelijden met je.
:29:47
Je moet me bedanken.
:29:51
Jullie moeten weten...
:29:53
... dat ik haar die drugs
niet heb gegeven.
:29:58
We gaan fijn weer verder.
:30:01
Betsy, het is jouw beurt
om je uit te drukken.
:30:12
Nieuwsberichten.
:30:16
Vanwege de nationale veiligheid
mag ik dit niet zeggen.
:30:20
Maar wat geeft het ?
:30:23
Arlene Lorenzo en ik zijn Nixons
geheime jeugdadviseuses.
:30:29
We zijn ook officiële
hondenwandelaarsters.
:30:32
Geheim jeugdadviseuse zijn is leuk.
:30:35
De president vertelt ons
vertrouwelijke zaken.
:30:38
We bakken Hello Dollies voor hem.
Hij is er dol op.
:30:43
Je neemt crackerkruimels,
gezoete koffiemelk...
:30:46
... en andere dingen
en dan bak je ze.
:30:49
Ze zijn heerlijk.
:30:51
"Ik ben graag geheim
jeugdadviseuse...
:30:54
... omdat het betekent dat
ik help met regeren. Einde."