1:03:01
-Αν έμαθες την άνεσή τους...
-Τη γαλήνη τους.
1:03:07
Τη γαλήνη τους. Τότε γιατί
έφτασες ως τον φόνο;
1:03:14
'Εγιναν πολλοί φόνοι.
1:03:24
Χρόνια έκανα έρευνες σ'έναν
ζωολογικό κήπο εδώ κοντά.
1:03:32
Χρειάζονταν έναν αρσενικό
γορίλα, ένα άγριο πλάσμα.
1:03:36
Βοήθησα να τον πιάσουν.
1:03:39
Δεν ήξερα τι ήταν φόνος
όταν ήμουν σαν εσένα.
1:03:42
Ξέρεις ποιους φόνους εννοώ.
Μίλα μου για να σε βοηθήσω.
1:03:46
-Δε θέλω τη βοήθειά σου.
-Τι θέλεις;
1:03:51
Θέλω να με ακούσεις...
Και να το μοιραστείς.
1:03:56
Με όσους μιλάς, με όσους
είναι κοντά σου.
1:04:00
'Εχεις κανέναν;
1:04:02
Γιατί δεν τα λες εσύ
στους άλλους;
1:04:08
Εγώ δεν ανήκω σ'αυτόν
τον κόσμο...'Οχι πια.
1:04:14
Πού ανήκεις;
1:04:16
Στις αναμνήσεις σου,
για την υπόλοιπη ζωή σου;
1:04:21
-Αυτό θέλεις;
-Θέλω να τελειώσω αυτό.
1:04:24
Να σου πω ό,τι ξέρω.
1:04:26
Σε τι διαφέρει η γνώση σου
απ'τη γνώση των άλλων;
1:04:30
Είχα διαφορετικούς
δασκάλους.
1:04:39
Θέλεις λοιπόν να διαδώσω
την εργασία σου.
1:04:44
-Ναι, για ό,τι αξίζει.
-Γιατί διάλεξες εμένα;
1:04:48
Η έκφραση των ματιών σου.
'Εδειξες ότι έχεις μυαλό.
1:04:54
Αυτή η έκφραση...Περίεργη,
ερευνητική, ανικανοποίητη.