2:14:21
Obudziłem cię?
2:14:23
Nie, zwykle siedzę w takim stroju
o 5:30 rano z zaspaną miną.
2:14:31
Ile nakręciliśmy programów?
2:14:34
- Mnóstwo.
- To fakt.
2:14:39
Ale czy do tej pory zdarzyło ci się,
2:14:44
że twój informator się rozmyślił?
2:14:49
Stracił odwagę? Stchórzył?
2:14:51
Ani razu. Czemu?
2:14:54
Pytanie retoryczne?
2:14:57
Powiem ci, czemu.
2:14:59
Bo dotrzymuję danego słowa.
2:15:02
Co za szczęście:
mam wzorzec moralny,
2:15:06
kogoś, kto wskaże mi drogę.
Daj spokój!
2:15:10
Nie zostawiałem informatorów na lodzie.
2:15:14
Aż to teraz!
2:15:17
Moje słowo było święte.
2:15:20
I niech tak zostanie.
Pieprzyć reguły gry!
2:15:24
Znasz mnie.
2:15:26
A co myślałeś?
2:15:28
Że położę uszy po sobie?
2:15:31
Że się wycofam? Że przeboleję?
2:15:34
Liczą się też inne kryteria.
2:15:38
Jakie? Odpowiedzialność za firmę?
2:15:41
sława?
2:15:43
Nie mówię o sławie, próżności,
o CBS. Mówię...
2:15:49
o czasie, gdy jesteś bliżej
końca niż początku życia.
2:15:53
O czym się wtedy myśli?
O przyszłości?
2:15:57
"W przyszłości zrobię to,
osiągnę tamto"?
2:15:59
W jakiej przyszłości? Nie.