:01:06
Podobno niewiedza uszczęśliwia.
:01:10
Po raz pierwszy w życiu
zgadzam się z tym.
:01:13
Wolałbym...
:01:15
nigdy nie odkryć
tej straszliwej prawdy.
:01:19
Już za późno, a kiedy...
:01:20
oni się dowiedzą,
będą chcieli mnie uciszyć.
:01:25
Dlatego spisuję tu wszystko
na twój użytek.
:01:30
Tylko tobie mogę to powierzyć.
:01:32
Tylko ty być może zrozumiesz.
:01:38
Powodzenia, przyjacielu.
:02:19
Dziękujemy za pobyt u nas.
:02:28
Pan Fuller, jak się cieszę.
:02:30
Stolik ten co zawsze?
:02:33
Nie. Dziękuję, Gene.