:24:00
Από την αρχή υπήρχε
ένας απαράβατος κανόνας.
:24:04
Δεν μιλάμε για τη ζωή μας...
:24:07
αυτό που, τέλος πάντων,
θεωρούμε "ζωή μας".
:24:12
Ηλικία, όνομα, επάγγελμα...
Αυτά τα αφήσαμε στην άκρη.
:24:16
Δεν είχαν και τόση σημασία.
:24:18
Δεν το κάναμε ενσυνείδητα.
:24:24
Απλώς έγινε έτσι.
:24:28
Τη Δευτέρα οχτώ;
Έχω ακόμα δωμάτια.
:24:34
Κράτησε... έξι μήνες;
Ναι, έξι μήνες.
:24:38
Τον έβλεπα τρεις-τέσσερις μήνες.
Μια-δυο φορές τη βδομάδα.
:24:43
Τη Δευτέρα οχτώ, ένα δωμάτιο.
Το έχω σημειώσει.
:24:45
Βλεπόμαστε
κάθε δυο βδομάδες περίπου.
:24:49
Τις Τρίτες
και καμιά φορά τις Πέμπτες.
:24:53
Ανάλογα.
:24:56
Και δεν σας κούραζε αυτό;
:24:58
Όχι.
:25:01
Ποτέ δε θα με κούραζε.
Ήταν ωραία.
:25:05
"Ωραία".
Δεν είναι η κατάλληλη λέξη.
:25:07
Ήταν ωραία, ναι.
Κάτι συνέβαινε όμως.
:25:13
Είχα αρχίσει να τη συνηθίζω.
:25:17
Στην αρχή την έβρισκα ωραία.
:25:20
Μετά, σιγά σιγά,
έβλεπα τα ελαττώματά της.
:25:23
Μετά εξαφανίστηκαν αυτά.
Εξαφανίστηκε η ομορφιά της.
:25:28
Τη συνήθιζα...
:25:31
συνήθιζα το πρόσωπο,
το σώμα, τη φωνή της.
:25:37
Περίεργα όντα οι άντρες.
:25:40
Δηλαδή...
:25:43
Ένας άντρας μπροστά σου
που σε κοιτάζει...
:25:46
σε θέλει...
:25:50
να νιώθεις ότι σε θέλει...
:25:54
και να νιώθεις...
:25:57
Κι αυτό είναι το πιο περίεργο.
Να νιώθεις κι εσύ ότι τον θες.