1:29:01
Op Terry.
1:29:03
Op Tod.
1:29:04
Op al onze vrienden die hier
niet kunnen zijn.
1:29:11
Wat ?
1:29:13
Als je 6 maanden geleden had gezegd
dat we hier iets zouden drinken...
1:29:19
Ik weet 't niet; soms lijkt 't of jullie
de enigen zijn die 't echt begrijpen.
1:29:28
Je had gelijk, Browning. Het hééft ons
overgeslagen. Er was een Plan...
1:29:33
we versloegen het.
We hebben gewonnen.
1:29:37
Ik denk dat 't enige dat we hebben
gewonnen, 'n kans op 'n rijk leven is.
1:29:41
Een kans die ik nooit zal laten lopen.
1:29:46
Er is alleen iets,
dat ik maar niet kan begrijpen.
1:29:50
Wat dan ?
Over het Plan.
1:29:52
Laat het nou maar zitten, goed ?
Luister gewoon even naar me.
1:29:59
Oh, mijn God...
Luister nou.
1:30:02
Het pad van de explosie gaf de volgorde
van de dood aan, nietwaar ?
1:30:06
Toen ik tussenbeide kwam en Carter
redde, sloeg 't hem over...
1:30:09
en ging 't naar de volgende persoon,
naar Billy. En toen was 't Clear.
1:30:14
Maar ik kwam tussenbeide, dus ging
't naar mij. Maar in mijn geval...
1:30:18
kwam er niemand tussenbeide, toch ?
1:30:20
Ik werd door die explosie
weggeblazen...
1:30:24
Dus waarom sloeg het jou over, niet ?
1:30:26
Hoe weten we of dit niet
gewoon de bedoeling was ?
1:30:30
Dat alleen jij, ik en Carter,
de overlevenden moesten zijn.
1:30:35
Misschien was dat altijd al het Plan.
1:30:38
Of jij kan nog steeds de volgende zijn.
Hou je kop, Carter.
1:30:42
Ik heb de regels niet gemaakt.
Iemand moet tussenbeide komen.
1:30:46
Alex heeft dat drie keer bewezen.
In 't vliegtuig, met mij, met jou.
1:30:50
Voor zover ik weet, kan 't zo weer
terug komen en ons te pakken nemen.
1:30:53
Maar ik ben zo veilig alsmaar kan,
omdat jij nog steeds de volgende bent.