:44:06
Ten gość mówił że śmierć ma wzór...
:44:09
mówię o omenach.
:44:13
Skąd możemy wiedzieć, że siedząc tutaj...
:44:16
popijając kawę, czy wdychając powietrze...
:44:19
czy nawet przechodząc przez jezdnię..
:44:21
nie uruchomiliśmy właśnie...
:44:23
wydarzeń, które prowadzą nas do śmierci...
:44:25
40 lat, 10, jutro?
:44:29
Może nie, chyba, że zaczniemy dostrzegać znaki jakie...
:44:32
śmierć chce nam przekazać
:44:38
Nie rozumiem.
:44:39
Czy widziałeś śmierć Toda?
:44:43
czy znowu miałeś tą wizję?
:44:45
Nie, ale nie musiało tak być
:44:48
To jest wiadomość od czegoś...
:44:52
lub kogoś, sugerującego wzór.
:44:55
Gówno prawda.
:44:57
Możesz znaleźć te swoje omeny wszędzie gdzie zechcesz.
:44:59
Kawa zaczyna się na K i kończy na A...
:45:05
Chcę cię wysłuchać...
:45:07
ale prędzej czy później oszalejemy przy takim podejściu
:45:10
Pamiętasz...? gość w kostnicy powiedział:
"Śmierć ma wzór"
:45:14
A co jeśli Ty, ja, Carter...
:45:18
Terry, Billy, Pani Lewton spapraliśmy ten wzorek...?
:45:21
Nie ważne z jakiego powodu, ale ujrzałem ten plan.
:45:24
i unicestwiłem go.
:45:26
A co jeśli to był nasz czas?
:45:28
Co jeśli nie mieliśmy wysiąść z tego samolotu?
:45:30
Co jeśli to wciąż jest nasz czas?
:45:33
Jeśli tak... to nie koniec...?
:45:36
i umrzemy, teraz, nie później
:45:40
chyba, że... znowu pomieszamy jej plany...
:45:55
Jak tak cię słucham to
zaczynam wierzyć
:45:58
że Tod popełnił samobójstwo.