:06:02
Tylko on jeden na niego zasługuje.
:06:06
Nie mogę przyjąć tak cennego podarunku.
:06:09
Ten miecz przyniósł mu tyle samo chwały,
co i kłopotów.
:06:13
Li chce zostawić te kłopoty za sobą.
:06:16
Niech pan weźmie ten miecz
i pomoże mu zerwać z dawnym źyciem.
:06:19
Rozumiem. Dobrze. Będę go strzec.
:06:25
Przybył wódz Yu.
:06:27
Muszę się przebrać.
:06:29
Dziękuję. Zawsze był pan dla mnie
i dla Li przyjacielem.
:06:34
Nie zbieraj się jeszcze.
Czuj się jak u siebie.
:06:37
Zostań na noc.
:06:41
Shu Lien,
:06:43
powiedz mi coś i wybacz,
że jestem ciekawski.
:06:47
Ale twój ojciec był mi jak brat,
:06:50
a ciebie traktuję jak córkę.
:06:53
O co chodzi, panie Te?
:06:56
Być może oddając miecz
i rezygnując z kariery wojownika,
:07:01
Li Mu Bai chce ci coś przez to powiedzieć.
:07:05
- Nie wiem.
- Nie wstydź się.
:07:08
Zawsze wiedziałem,
że coś do siebie czujecie.
:07:11
Żadnemu nie starczyło odwagi,
:07:13
by te uczucia wyjawić.
:07:18
Tyle straconych lat.
:07:22
Ani Li Mu Bai,
ani ja nie jesteśmy tchórzami.
:07:24
Chyba nie to miał pan na myśli.
:07:28
Kiedy w grę wchodzą emocje,
nawet wielcy bohaterowie tracą rozum.
:07:35
Jeśli Li Mu Bai nic ci nie powie,
kiedy się zobaczycie następnym razem,
:07:40
powiedz mi, a ja mu już wygarnę!
:07:51
Będzie pani spała w tym pokoju.
:07:59
Ty?