:08:01
Ik heb geen korte-termijngeheugen.
Ik ken mezelf.
:08:05
Maar ik kan geen herinneringen
aanmaken. Alles vervaagt.
:08:09
Als we te lang praten, vergeet ik hoe
het begon en herinner ik me niks.
:08:15
Zelfs niet of ik je al ontmoet heb.
:08:17
Dus als ik
ietwat vreemd of lomp overkom...
:08:23
Ik heb dit al verteld, he?
-Ja, ik wil geen gedoe met je,
:08:27
maar het is zo raar.
Ken je me echt niet meer?
:08:31
We hebben vaak samen gepraat.
-Vast wel.
:08:35
Wat is je laatste herinnering?
-Mijn vrouw.
:08:39
Hoe is dat?
:08:45
Als ontwaken.
Alsof je net wakker werd.
:08:50
Dat moet kut zijn.
Het is allemaal averechts.
:08:55
Je weet wat je nu wil doen,
maar niet wat je net deed.
:09:00
Ik ben precies 't tegendeel.
-Hoe lang logeer ik hier al?
:09:03
Een paar dagen.
-Hou je oproepen op?
:09:05
Zoals je zei.
-Goed.
:09:08
Maar deze kerel is 'n uitzondering.
Ken je hem?
:09:12
Hij is je vriend, he?
-Waarom denk je dat?
:09:15
Ik zag jullie samen.
-Hij is mijn vriend niet.
:09:18
Goed.
-Als hij belt of hier opdaagt,
:09:21
bel me dan op m'n kamer.
-Heet hij Teddy?
:09:24
Teddy, ja.
:09:27
Hopelijk is
m'n aandoening geen probleem.
:09:30
Zolang je
de rekening maar niet vergeet.
:09:35
Veertig.
-Veertig.
:09:38
Deze kerel...
:09:41
Hij is er al.
:09:45
Lenny.
:09:47
Alleen met een systeem werkt dit.
:09:50
Je leert je handschrift te vertrouwen.
:09:53
Dat wordt belangrijk in je leven.
Je schrijft briefjes.
:09:57
En het wordt belangrijk
waar je ze laat.