:00:42
Pani Larson?
:00:52
To...
:00:56
To już nie potrwa długo, pani Larson.
:01:01
A czy on bardzo cierpi?
:01:04
Nie, nie. Pani mąż już nie cierpi.
:01:08
Został praktycznie całkowicie znieczulony.
:01:12
Dobrze więc, myślę, że wyślę
teraz do niego małego Hal'a.
:01:15
Nie, nie. Myślę, że to nie jest zbyt dobry pomysł.
:01:18
Po wszystkich tych środkach uśmierzających, hmm...
:01:21
wielebny nie jest do końca sobą.
:01:24
Proszę posłuchać, myślę, że mój syn
ma prawo pożegnać się ze swoim ojcem.
:01:28
Chodzi o to, że ten człowiek
jest dla niego wszystkim.
:01:34
Cóż... jak pani sobie życzy.
:01:39
Siostro?
:01:43
Tak, wielebny?
:01:45
- Widziała siostra tego kowboja?
- Kowboja?
:01:48
Tego kowboja, który dał mi
śpiewającą pięciocentówkę w Budyniowym Mieście?
:01:53
OK. Chyba najwyższa już pora
przykręcić tą kroplówkę z morfiną.