2:02:00
Het ontstond langzaam.
2:02:02
We namen take na take op.
Ik vroeg Stanley: Wat wil je?
2:02:07
Hij zei: Ik wil de magie.
Ik wil de magie.
2:02:10
Naarmate de scène vorm kreeg,
na het opnemen van al die takes. . .
2:02:15
voelde je dat de scène niveau kreeg.
Het werd interessant.
2:02:19
We werkten door,
maar dat voelde verkeerd aan.
2:02:24
Het was afgezaagd. Het werkte niet.
2:02:27
Ineens voelden we een doorbraak.
We bereikten een plek. . .
2:02:32
waar geen van ons
vooraf aan gedacht had.
2:02:36
Het maken ervan was een ontdekking.
2:02:38
Het ging nooit om het resultaat.
Het ging nooit om:
2:02:42
We hebben een week voor deze
scène. Opschieten, aan de slag.
2:02:47
Misschien halen we
er niet alles uit, maar wel iets.
2:02:51
Stanley wilde
elke mogelijkheid verkennen. . .
2:02:54
en maakte z'n keuzes
op grond daarvan.
2:02:58
Stanley weigerde zich
tijdsbeperkingen op te laten leggen.
2:03:02
Een grote luxe. Alleen iemand als hij
kon zich dat permitteren.
2:03:06
Vanwege z'n prestaties
in z'n carrière kon hij zeggen:
2:03:10
Weet je wat goud is
bij het filmmaken? Tijd is goud.
2:03:14
Een scène niet in de steek
te hoeven laten. . .
2:03:17
voor je voelt dat hij perfect is.
2:03:22
Ik wou je belachelijk maken.
2:03:26
Je in je gezicht uitlachen.
2:03:32
En daarom lachte ik
zo hard als ik kon.
2:03:50
Dat was waarschijnlijk
toen je me wakker maakte.