:06:03
Ze zijn als een slaap in de morgen,
als gras dat opschiet.
:06:09
In de morgen bloeit het
en schiet het op...
:06:11
des avonds verwelkt het en verdort.
:06:16
Want wij vergaan door uw toorn, door
uw grimmigheid worden wij verdelgd.
:06:21
Gij ziet onze ongerechtigheden.
:06:24
Onze heimelijke zonden
in het licht van uw aanschijn.
:06:28
Want al onze dagen gaan voorbij
in uw verbolgenheid,
:06:31
wij voleindigen onze jaren
als een gedachte.
:06:35
Leer ons zo onze dagen tellen,
dat wij een wijs hart bekomen.'
:06:42
Rhett Baker wil nog iets zeggen.
:07:03
Ik...
:07:08
Ik wil alleen zeggen...
:07:20
Ik wil alleen...
:07:29
Ik heb niet met Dave en Grace gewerkt
of hen dagelijks gezien, maar...
:07:33
ik heb hen beiden tien jaar gekend.
:07:36
Ik weet zeker
dat als ze dit konden horen...
:07:41
Grace...
:07:43
wat smalend zou lachen.
U kent dat lachje van haar wel.
:07:49
Dave zou zachtjes vloeken.
:07:57
Ze zouden niet willen dat men hen
als bijzondere mensen zou herinneren.