:05:01
Wezmę pewnie taksówkę,
albo coś w tym stylu.
:05:07
Dobra, myślę, że spotkamy się później
albo coś w tym stylu.
:05:22
Ahoj kolego!.
Czeka cię daleka droga?.
:05:25
Potrzebujesz aby cię gdzieś podrzucić,
podwieźć na koniec tej drogi?.
:05:29
Tak, właściwie to czekałem na taksówkę,
ale jeśli pan chce...
:05:33
Dobra.
Wskakuj na pokład.
:05:37
- Dzięki.
- Nie ma za co.
:05:40
Kotwice w górę!
:05:45
Więc, co myślisz o moim małym stateczku?.
:05:48
Nazywam go "see-worthy."
Tak to widzę.
:05:52
Uważam, że mój środek transportu
powinien być przedłużeniem mojej osobowości.
:05:55
Voila. A to?
To jest moje małe okno na świat.
:06:00
I co minutę jest inny widok.
:06:01
Teraz mogę tego nie rozumieć.
Nie koniecznie muszę się nawet z tym zgadzać.
:06:05
Ale powiem wam coś:
akceptuję to wszystko i po prostu sunę między tym.
:06:08
Jeśli chcesz utrzymać wszystko w równowadze to jest to o czym ja mówię.
:06:11
Jeśli chcesz iść z biegiem rzeki,
morze nie odmawia dostępu żadnej rzece.
:06:15
Cała rzecz polega na tym, aby pozostać
w stanie ciągłego odejścia jednocześnie przybywając.
:06:20
Jednoczesne powitania i pożegnania.
:06:23
Sama podróż nie wymaga wyjaśnień.
:06:24
Jedynie pasażerowie.
I tu pojawiacie się wy.
:06:28
To tak jakbyście się pojawili na tej planecie
z pudełkiem kredek.
:06:32
Możecie mieć 8 sztuk,
albo możecie mieć 16 sztuk.
:06:36
Ale wszystko polega na tym,
co możecie zrobić z tym kredkami,
:06:39
Z tymi kolorami, które macie.
:06:41
Nie przejmujcie się rysowaniem
w obrębie linii, albo wyjeżdżaniem poza nią.
:06:44
Kolorujcie poza linią.
Kolorujcie nawet poza kartką.
:06:47
Nie blokujcie mnie.
Cały czas płyniemy do morza.
:06:50
Nie jesteśmy pozbawieni dostępu do morza.
Tyle wam powiem.
:06:53
Więc, gdzie chcesz wysiąść?.
:06:55
Kto? Ja?
Ja jestem pierwszy?
:06:57
Nie wiem.
Właściwie gdziekolwiek będzie dobrze.