:28:12
Пепелашка...
:28:19
Повеќе не смееме да правиме
ништо. Да не помагаме...
:28:22
И да седиме во прашината.
Порано скокав наоколу,
:28:24
а сега тој го прави ова, таа го прави она,
:28:28
премногу сум мал да и помагам
на Пепелашка. Не вредам...
:28:31
Нема место за глувците,
се е преголемо за мене.
:28:37
Дури и цвеќињата се
поголеми. Мразам што сум
:28:41
мал. Не сакам да сум
глушец, сакам да сум голем.
:28:58
Добро, душо... Кажи ми се за...
:29:02
Жак?
:29:08
Ете си, душо. Ја слушнав
твојата желба. Не си среќен
:29:11
каков што си? Само големите
луѓе и помагаат на Пепелашка.
:29:14
И јас сакам бидам голем!
Не сакам да сум човек.
:29:20
Човек? Мили Боже... Жак,
ти секогаш ќе и помагаш на
:29:25
Пепелашка ваков каков
што си. -Пепелашка сега е
:29:28
принцеза, нема време за
глувчиња. И никој не ги сака
:29:30
глувците! -Значи тоа си го
намислил. -Ме тепаат мачки и
:29:37
коњи и големи, страшни
дами! Луѓето се поголеми,
:29:44
што поголеми, тоа подобри!
-Ако навистина мислиш така...
:29:50
Можеби така ќе биде
најдобро, да ти ја исполнам
:29:52
желбата.
:29:55
Абра-ка-дабра!