:44:05
-Anne, o muhabir--
-Sorun deðil.
:44:09
Gerçek acýtýr, evlat. Hepsi bu.
:44:13
Bunlarýn baþýma geleceðini
biliyordum.
:44:15
-Anne, ben--
-Affedilmesini bekleyemeyeceðim...
:44:21
...bazý þeyler var.
:44:24
Sadece çocuklarým tarafýndan deðil.
:44:28
Sadece Tanrý tarafýndan deðil.
:44:31
Söylenmesi oldukça saçma olan
þeyler var...
:44:35
...özür dilerim.
:44:39
Bu çok...
:44:41
çok etkisiz olacak.
:44:43
-Sanýrým sana bir özür borçluyum--
-Hayýr, deðilsin.
:44:47
Sakýn söyleme.
:44:49
Sana ne söyleyeceðimi hep düþündüm,
acaba bir daha konuþabilecek miydik.
:44:54
Gerçekleþen her þey senin kendini
suçlu hissetmene sebep oldu. Beni
biliyorsun.
:45:00
Bir sorunu ele alýrým, tazý bitene
kadar çiðnerim...
:45:04
...sonra saçýma yapýþtýrýrým.
:45:08
Sonra gün aðarmaya baþladý.
:45:12
Bütün geçen yýllar...
:45:15
...dua ederek geçirdiðim...
:45:17
...dizlerimin üzerinde
yalvardýðým...
:45:20
...Tanrýdan bana daha fazlasýný
vermesini dilediðim...
:45:24
...beni daha iyi yapmasýný...
:45:26
...daha güçlü...
:45:29
...daha mantýklý...
:45:33
...bütün rüyalarýmýn
gerçekleþmesini istediðm zamanlar...
:45:37
Sonuçta bir cevap aldým.
:45:42
Nedir o?
:45:45
Sensin.
:45:50
Tam karþýmda, o hep istediðim tek
insan duruyor.
:45:57
O kiþi sensin.
:45:59
Sen bana geldin...