:35:00
Εύχομαι να είμαστε όπως
ήμαστε πρώτα, Κρισταμπέλ.
:35:04
Γλυκιά μου, σε παρακαλώ.
:35:12
Αυτό το σπίτι...
:35:14
...τόσο χαρούμενο κάποτε είναι γεμάτο
θρήνους, λυγμούς και δυστυχία.
:35:20
Αναρωτιέμαι, φίλε μου, ποιον
να ρωτήσω για να μάθω...
:35:25
...την αιτία όλης
αυτής της θλίψης.
:35:36
Δε θα ξεχάσω την πρώτη
φορά που σε είδα...
:35:40
...φωτισμένη ολόκληρη
απ'τις χρυσές ηλιαχτίδες.
:35:44
Κάθε νύχτα ονειρευόμουν
το πρόσωπό σου...
:35:46
...και βάδιζα στη ζωή μου με
τον ρυθμό των γραπτών σου...
:35:51
...να ηχεί στα αφτιά μου.
:35:53
Ποτέ δεν ξεχνώ τη λαμπερή
έλξη ανάμεσα στους δυο μας.
:35:58
Ποτέ δεν ένιωσα τόση συγκέ-
ντρωση σ'όλη μου την ύπαρξη.
:36:04
Δε θα σ'αφήσω να με κάψεις,
όμως δε μπορώ ν'αντισταθώ.
:36:09
Κανένας άνθρωπος δεν πέφτει
στη φωτιά χωρίς να καεί.
:36:20
Μπορείς να διαβάσεις
ξανά το τελευταίο κομμάτι;
:36:25
"Δε θ'αφήσω να με κάψεις
όμως δε μπορώ ν'αντισταθώ.
:36:32
Κανένας άνθρωπος δεν πέφτει
στη φωτιά χωρίς να καεί."
:36:49
"Και πήρα το χέρι σου.
:36:51
Και το κράτησα νιώθοντας
εμπιστοσύνη και πίστη."