:02:37
Повторно вредеше да станам,
бидејќи нови богови се раѓаа и
:02:41
нив им се восхитуваа. Дење и
ноќе, тие никогаш не беа сами...
:02:45
И јас станав еден од нив.
:03:16
Дали така беше заради првиот
оброк или од сто години одмор,
:03:19
не сум сигурен... Но, одеднаш,
се чувствував подобро од било
:03:22
кога. Моите чувства беа толку
изострени, ме одведоа токму
:03:27
кај инструментот на
моето воскреснување...
:03:31
Свиреа во мојот стар дом...