:58:06
Jest lustrem, co odbija czćúă
twego umysůu dla którego daůeú wzór.
:58:10
- Jest ýywa. - Nie jest ludzkŕ
istotŕ. Spróbuj zrozumieă, jeúli
jesteú w stanie rozumieă.
:58:17
- Co z twoim goúciem? Z tym, kogo
gotowajesteú zniszczyă bez wahania.
:58:23
Kim jest? Czym jest? Czy odczuwa?
Czy umie dotykaă? Czy umie mówiă?
:58:33
- Jesteúmy w sytuacji poza
etykŕ. Twoja ýona... nie ýyje.
:58:42
- Skŕd wiesz? jak moýesz mieă pewnoúă
w kwestii, której nie rozumiesz?
:58:47
- Jest kopiŕ, wzorem i ona
zwodzi cić znowu i znowu.
:58:54
Chory jesteú! Nie zabierzemy jej z nami.