1:18:00
Ben ik ondankbaar?
1:18:03
Je noemt mij ondankbaar?
1:18:08
Mijn leven is me ontstolen.
1:18:13
Ik leef in een plaats waar ik
niet wil zijn. Ik leef...
1:18:18
een leven dat ik niet wil leven.
1:18:25
Hoe heeft dit toch kunnen gebeuren?
1:18:40
Het is tijd voor ons om
terug te keren naar Londen.
1:18:47
Ik mis Londen.
1:18:51
Ik mis het leven in Londen.
1:18:55
Dit ben jij niet, Virginia.
1:18:58
Dit is een gevolg van je ziekte...
-Dit is mijn eigen stem.
1:19:01
Het is niet jouw eigen stem.
-Het is mijn stem, de mijne.
1:19:03
Nee, nietwaar, hoor je het niet?
-Nee, het is... het is de mijne.
1:19:07
Ik kwijn weg in deze plaats.
1:19:14
Als je helder zou kunnen denken, Virginia.
1:19:16
Dan herinner je dat het juist
Londen was dat je hart brak.
1:19:18
Als ik helder zou denken.
1:19:24
Als ik helder zou denken...
1:19:25
We brachten je naar Richmond om je rust te geven.
1:19:28
Als ik helder zou denken,
Leonard, dan zou ik je zeggen:
1:19:31
dat ik alleen worstel...
1:19:33
in de duisternis, in de diepe
duisternis. En dat ik alleen...
1:19:37
alleen ik, mijn eigen
toestand kan begrijpen.
1:19:41
Je leeft met die vrees, zeg je.
Je leeft met de vrees van mijn ondergang.
1:19:47
Leonard, ik leef daar ook mee.
1:19:54
Dit is mijn recht.
1:19:56
Dit is het recht van ieder mens.
1:19:59
Ik kies niet de verstikkende
verdoving van de voorstad...