1:20:02
maar de ruwe schok van de hoofdstad,
dat is mijn keuze.
1:20:07
De meest onbelangrijke,
zelfs de minderwaardigste patient...
1:20:10
heeft er iets te zeggen over
wat er wordt voorgeschreven.
1:20:14
Daarmee wordt hun
menselijkheid bevestigd.
1:20:25
Ik wenste voor jou, Leonard,
dat ik gelukkig kon zijn in deze rust.
1:20:33
Maar als het een keuze is tussen
Richmond en de dood...
1:20:38
Dan kies ik de dood.
1:20:50
Oké, Londen dan maar.
1:20:54
We keren terug naar Londen.
1:21:29
Heb je honger?
1:21:36
Ik was een boerenpummel.
1:21:58
Kom op.