:32:13
Net als in 'n sprookje, nietwaar?
:32:15
'T Vakmanschap, die delicate schoonheid.
:32:19
Dat mensenhanden deze ramen maakten,
dat mensenogen
:32:22
naar deze ramen keken.
:32:25
En dan besef je dat je op 12.500 voet
:32:28
onder 't zeeoppervlak zit.
:32:31
Bekijk dat houtwerk toch.
:32:33
Dat is allemaal hout, Genya, houtsnijwerk.
:32:37
Dat deze dingen gemaakt door de mens
zich in deze duistere afgrond bevonden,
:32:41
waar ze niet op hun plaats waren.
:32:45
Ongelofelijk!
Wie zou dit gedacht hebben?
:32:48
Dit is 'n droom die uitkomt voor mij.
:32:54
Historisch belangrijk
aan deze receptiezaal
:32:57
is dat Elizabeth Lines, één der passagiers,
:32:59
hier 'n gesprek opving
tussen kapitein Smith en Bruce Ismay,
:33:02
de eigenaar van de Titanic.
:33:04
Ze hoorde Ismay Smith opdragen
de Titanic 'n dag eerder
:33:07
in New York te laten arriveren.
:33:10
Ik denk dat wij de tijd van de Olympic
gaan kloppen en 's ochtends aankomen.
:33:26
We houden halt bij de ingang
van eerste klas aan de stuurboordkant.
:33:33
Tjonge, is dat niet prachtig?
:33:36
Net of de tijd 't nog heeft verfraaid.
:33:40
De hoofdingang naar eerste klas
bevond zich op 't D-dek,
:33:44
de Titanic had 2 grote valreepsdeuren
:33:47
zowel aan bakboord-
als aan stuurboordkant.
:33:50
Door de ogen van de ROV
:33:52
konden we de hekken in smeedijzer
binnen de deuren zien.
:33:56
Tot deze expeditie hadden historici
:33:58
geen benul van wat er binnen die deuren zat.
Nu weten we dat dus wel.