:55:06
- Πώς πάμε;
- Είμαστε έτοιμοι.
:55:12
Γιατί τους μισείτε τόσο;
:55:15
Σου είπα, έχουμε πόλεμο.
:55:18
Δηλαδή εκτελείς εντολές;
:55:28
Γιατί δεν απαντάς;
:55:36
Κάτι ήταν στον στάβλο...
'Εσφαζε τ'άλογά μας.
:55:42
Δε μπορούσα να σώσω τη μαμά
μου. Ούτε την αδελφή μου.
:55:48
Με ξύπνησαν οι κραυγές τους.
:55:51
Ο πατέρας μου πέθανε έξω.
Προσπαθούσε να τους διώξει.
:55:56
Στεκόμουν στην πόρτα...
:55:58
...έτοιμη να πάω στο
δωμάτιο των ανιψιών μου.
:56:08
Δίδυμα κορίτσια.
:56:12
Ούτε έξι χρόνων.
:56:16
Σφαγμένα, σαν ζώα.
:56:21
Μετά βρέθηκα
στην αγκαλιά του.
:56:24
Ο πόλεμος είχε
μπει στο σπίτι μας.
:56:28
Ακολουθούσε
τους Λύκους μέρες.
:56:30
Τους έδιωξε και μ'έσωσε.
:56:33
- Ποιος;
- Ο Βίκτορ.
:56:36
Ο γηραιότερος
και δυνατότερος.
:56:40
Εκείνη τη νύχτα,
μ'έκανε βρικόλακα.
:56:43
Μου'δωσε δύναμη να εκδικηθώ.
Από τότε, δεν κοίταξα πίσω.