:52:01
jij hebt het recht te spreken...
:52:04
je bent een nobel mens.
:52:08
Maar je weet dat ik,
:52:09
vol littekens en breuken ben.
:52:12
Door het zwaard,
:52:13
stenen, kattapulten en stokken.
:52:15
Ik heb alles samen
met jullie beleefd.
:52:17
Dat weten we,
daarom houden we van je.
:52:22
Maar bij Zeus,
teveel zijn gestorven.
:52:26
Je hebt geen zoon, Alexander...
:52:28
en we zijn maar
onderdanige mannen...
:52:30
die de goden niet
willen uitdagen.
:52:33
Al wat we wensen...
:52:35
is onze kinderen zien...
:52:37
en onze vrouwen,
:52:39
en onze kleinkinderen,
voor een laatste keer.
:52:42
Voordat we onze broeders
vervoegen in de dood.
:52:50
Ja, je hebt gelijk,
Craterus...
:52:53
ik ben achteloos geweest.
:52:56
Ik had jullie naar huis
moeten sturen, en dat doe ik.
:53:00
Maar eerst moeten jullie
de zilveren schilden zijn.
:53:03
En dan elke man die
7 jaar gediend heeft.
:53:05
Krijgt pensioen van mijn rijkdom.
:53:09
Jullie worden
gerespecteerd, rijk...
:53:12
geliefd.
:53:13
Jullie zullen door iedereen
als helden behandeld worden...
:53:16
voor de rest van jullie leven.
:53:18
En een vreugdevol
en vredige dood.
:53:24
Maar je droom,
Craterus...
:53:26
na zijn doodstraf,
dan...
:53:28
Perzische kinderen nam.
Juwelen en ander rijkdom.
:53:36
Want jullie werden
verliefd op de dingen...
:53:39
dat mannen vernietigen.
:53:42
Zie je het niet?
:53:46
En jullie,
zoals ik, weten...
:53:49
dat na een tijd...
:53:51
de herinnering blijft...
:53:54
als jullie overwinningen
verdwijnen.
:53:57
Het zal altijd herinnerd worden...
:53:59
jullie verlieten je koning,
in Azie.