:15:04
Karine is weg.
:15:11
Ik huil, maar...
:15:16
Ik wil niemand kwaad doen.
Ik liet me meeslepen, dat gebeurt soms.
:15:24
Geef me een zakdoekje.
:15:28
Het is mijn vranke mond.
:15:33
Mijn vranke mond...
Ze zegt dat het haar angst aanjaagt.
:15:38
Het is mijn vranke mond, dat is alles.
:15:40
Dat is niet bewust.
:15:46
De enige vrouw die van me hield.
:15:48
Nee, dat mag je niet zeggen.
Mama ook.
:15:56
Zij heeft nooit van me gehouden.
:16:01
Dat zei ze zelf. Alsof dat moest.
:16:07
En ik hield ook niet van haar.
:16:25
Ik stapte af bij Saint-Michel.
Ik moest vijftien minuten lopen.
:16:30
Heb je niet op me gewacht?
- Maar een uur en een kwartier.
:16:34
Een uur en een kwartier?
- Ja.
:16:36
We hadden twee uur gezegd.
- Nee, Edith, we spraken af om één uur.
:16:41
Ik moet om drie uur lesgeven, daarom.
:16:44
Sorry, maar ik ben er zeker van.
- Dat ben je altijd, maar je hebt het mis.
:16:48
De zitting begint.
:16:50
Dan doe je dit. Jij bent het slachtoffer,
anderen kwellen je.
:16:54
Het is echt een kwelling.
:16:56
Word jij zo boos om een misverstand?
- Je wilt het niet toegeven.