:46:00
Стен, може ли да
заминам на некое време?
:46:03
Мојата девојка е навистина
вознемирена. -Престани!
:46:05
На сред чистењето сме овде...
-Нека оди Сем, зошто да не?
:46:11
Гледаш? Таа ме мрази
мене. Таа сака да си одам.
:46:14
Оди.
:46:17
Веднаш доаѓам, срце! -Ти се допаѓа?
:46:23
Кажувај ми поточно. -Ох, ми се допаѓа.
:46:25
Гледам дека убаво си
сонувал. -Сонував, да видам...
:46:29
Ми се допаѓа тоа.
:46:31
Мене ми се допаѓа бојата на мандарина.
:46:32
Дали можеш да ме видиш
кога ги правам пајките?
:46:37
Мандарина...
:46:44
Од каде знае тој така да те вика?
:46:46
Од каде ти знаеш?
:46:47
Леле Господе. -Тоа е многу кул. Клем!
:46:50
Така тие се викаат. Само тоа им е важно.
:46:53
Тоа е невероватно, нели?
-Тоа е социјална правда,
:46:57
целосно невероватно. -Што
му даде Хауард на светот.
:47:05
За да им дозволи на
луѓето да започнат одново.
:47:09
Тоа е прекрасно. Се гледаш во
бебе и тоа е толку чисто и толку
:47:12
слободно и толку... чисто и...
возрасните се некако во каша
:47:18
на тага и... полни со фобии.
:47:23
А Хауард направи сето тоа да исчезне.
:47:38
Срце, што се случува? -Не знам!
:47:40
Не можам да знам.
Изгубена сум, се плашам...
:47:43
се осеќам како друга. Ми се љупи кожата,
:47:47
остарувам и сето тоа нема
никаков смисол веќе.
:47:50
Како мислиш тоа дека остаруваш?
-Тоа нема никаков смисол!
:47:52
Леле, мандаринче...
:47:55
Нема никаков смисол,
веќе. -ОК. Се е во ред.