:29:02
Sa one, trudne.
:29:05
Masz na mysli swojego projektanta.
:29:07
Tak.
:29:12
To dlaczego go zamordowales?
:29:15
Nie zamordowalem doktora Lanninga.
:29:18
To moze wyjasnisz mi czemu sie ukrywales na miejscu zbrodni?
:29:21
Balem sie.
:29:24
Roboty nie odczuwaja leku.
:29:26
Niczego nie czuja.
:29:28
- Nie sa glodne, nie sypiaja...
- Ja sypiam.
:29:32
Mialem nawet sny.
:29:35
Istoty ludzkie maja sny.
:29:38
Nawet psy snia,
nie ty. Ty jestes tylko maszyna.
:29:42
Imitacja zycia.
:29:45
Czy robot potrafi napisac symfonie?
Czy potrafi stworzyc z plótna dzielo sztuki?
:29:53
A Ty potrafisz?
:30:01
Wydaje mi sie, ze go zamordowales bo uczyl Cie jak symulowac emocje
i sprawy wymknely sie spod kontroli.
:30:07
Ja go nie zamordowalem.
:30:10
Ale emocje to chyba nie jest
najlepsza z symulacji dla robota.
:30:13
Nie zamordowalem go.
:30:15
Ja bym tam nie chcial by mój toster albo odkurzacz sie rozczulal...
:30:20
Nie zamordowalem go!
:30:34
To jest wlasnie gniew.
Przeprowadzales juz symulacje gniewu?
:30:41
- Odpowiedz! Pucho.
- Mam na imie Sonny.
:30:47
Tak wiec Cie teraz nazywamy po imieniu.
:30:52
Dlatego go zabiles?
:30:55
Poniewaz Cie zdenerwowal?
:30:57
Dr. Lanning sam sie zabil.
Nie wiem czemu pragnal smierci.